چهل و دوم- بخندیم یا بگرییم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

برای این تیتر روزنامه نود باید خوشحال بود یا گریست؟

چهل و یکم- چوپان دروغگو!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

در دوران مدرسه چیز زیادی که بدرد زندگیم بخوره و یاد نگرفتم...

اصولا هم از مدرسه و شرایط حاکم بدم میومد، همیشه آخر شهریور دل درد شدیدی می گرفتم که بعد از مراجعه به چند متخصص معلوم شد ریشه اش عصبیه...

هر چند که از تراشیده شدن موهام، ایستادن تو صف، از جلو نطام و سر دادن شعار های هر روزه که هیچ معنی برام نداشت بیزار بودم، اما یه چیزای خوبی هم تو مدرسه بود...

چهلم- ابتذال اخلاقی!!!!!!!!!!!!!!!

یک اشتباه از علیفر گزارشگر فوتبال باعث شد تا بسیاری از خبرنگاران و گزارشگران و ورزشی نویسان اشتباه را در سطح گسترده ای منتشر کنتد.

و بسیاری نیز آن را تبدیل به مضحکه ای کردند...

سی و نهم- محیط زیست بهانه است!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

شونزدهم خردادماه روز جهانی محیط زیسته...

دنیا داره هر روز گرم تر میشه، یخ های قطب دارن آب میشن، خشک سالی جهان و می بلعه، جنگلی نمی مونه، سیل و طوفان، سوراخ شدن لایه اوزون و کلی مساله دیگه همه از آثار تخریب محیط زیسته...

به زبان قلمبه، سلمبه میگن توسعه باید پایدار باشه، به زبون خودمونی وقتی میخوای یه چیزی بسازیم و یا یه تکنولوژی جدید بیاریم نباید محیط مون و داغون کنیم...

باید در حفظ محیط زیست دقت کنیم تا جهان شادی داشته باشیم ((شعار روز جهانی محیط زیست))

اما، در همین شانزده خرداد یورو نیوز تصاویری از حمله به یک بیمارستان پر از بیمار در سوریه رو نشون داد...

سی و هشتم- قانون جنگل، وقتی پای یک زن در میان باشد!!!!!!!!!!!!

کلیپ کتک خوردن دختر ایرانی در مسابقات رزمی در قفس MMA به لطف رسانه های نوین و شبکه های اجتماعی، غوغا کرده...

داستان از این قراره که یه دختر ایرانی با لباس کاراته در مسابقات رزمی آزاد MMA که در ارمنستان شرکت می کنه و تو یه مبارزه شدیدا کتک می خوره..

مردم فیلم این خشونت و منتشر می کنند، کار بیخ پیدا می کنه، وزارت ورزش، فدراسیون کاراته، فدراسیون ورزش های رزمی و... میان و بیانیه میدن و محکوم می کنند این داستان و...

ولی چرا این اتفاق می افته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سی و هفتم- جایی که علم هم پاسخگو نیست!!!!!!!!!!!

همه ما کم و بیش با آمار سر و کار داشتیم و داریم تو زندگی روزمره مون...

همین طور خیلی از ما ها درس آمار و خوندیم چه تو دبیرستان و چه بعدش تو دانشگاه...

و چقدر هم دوست داشتنی این آمار (آیکون چندتا قلب)

سی و ششم- رفتار رابین هودی!!!!!!!!!!!!!!!!!

دیشب برنامه 90 از تلوزیون پخش شد، صبح داشتم گزیده هاش و می دیدم.

به این فکر رفتم ارزش خبری که این برنامه در راس سیاست هاش وجود داره "ارزش برخورد" هست.

می دونید دیگه، هر روایتی (بدون سو گیری) از یک اتفاق اسمش میشه خبر، حالا اگه بخوایم ببینیم این خبر ارزش انتشار و داره یا نه باید ببینیم با کدوم ارزش خبری سازگاری داره.

سی و پنجم- چرا در برابر آگاهی مقاومت می کنیم!!!!!!!!!!!!

بعضی وقت ها با هیچ منطقی نمیشه مقاومت آدم ها رو در برابر آگاهی، تحلیل کرد و توضیح داد...

وقتایی که تو دلیل منطقی و عقلی و عرفی، میاری که برادر من، خواهر من الان روزه، الان هوا روشنه، و علیرغم اینکه هم تو میدونی که فهمیده و هم خودش میدونه که حرفات درسته، بازم خودش و میزنه به اون راه و میگه نه، الان شبه، همه جا تاریکه تاریکه تاریکه...

ای بابا...

سی و چهارم- خودکشی اجتماعی!!!!!!!!!!!!!

همین الان خبری خوندم که دختری خودش و از بالای پل عابر پیاده در اتوبان نیایش به پائین پرت کرد و خودکشی کرد....

چقدر حرکت های این مدلی زیاد شده که برا خودکشی، آدم ها اماکن عمومی و انتخاب می کنند...

آیا دلیلش اینه که تبدیل بشن به سوژه روزنامه ها و رسانه های گروهی؟ فکر نکنم...

سی و سوم- فرهنگِ بی فرهنگی!!!!!!!!!!!!!

عاشق درس روش تحقیق هستم و اگه یه روزی یه کاره ای بشم تو مملکت، حتما حتما حتما این درس و برای همه رشته ها و در همه پایه ها از ابتدایی تا پایان مقطع تحصیلات تکمیلی اجباری خواهم کرد.

و برای این حرفم دلیل هم دارم، به این خاطر که همه کسانی که این درس و پاس می کنند با مفهوم، علم، دانش، آگاهی و... اشنا میشن و مهم تر از اون تفاوت اون ها رو با هم میفهمن...

و درک می کنند چه چیزهایی رو باید باور کنیم و چه چیزهایی رو نباید قبول کنیم و این تشخیص دادن بسیار بسیار مهم است و خواهد بود و پایه های فکری جامعه رو به سمت دانایی و خرد ورزی میبره...

هر چند که اصلا امروز نمیخوام راجع به این مفاهیم صحبت کنم و حتما در اینده راجع بهش یه مطلب قوی مینویسم.