یازدهم- به تنها چیزی که "ایمان" دارم، "شک" است
همیشه ما نسبت به بعضی اتفاقات تصورات خاصی داریم.
مثلا یه رویدادی مثل المپیک، خب واقعا یه مساله مهمه، هم برا کل مردم دنیا به عنوان بیننده، هم برای کشورها بخاطر نمایش قدرت.
حالا کاری ندارم که فلسفه و شعار اصلی المپیک برابری و اتحاده و اصلا اون پنج تا حلقه رنگی نماد پنج قاره است و رنگ اونها هم نماد مردم اوناست و اتصال زنجیروار حلقه ها هم بعلت امید به همبستگی کل جهانه...
خب اتفاقی که میلیاردها دلار گردش مالی و حتی کلی اتفاقات بزرگ سیاسی تو دنیا رو رقم میزنه با اون همه تاریخ و زرق و برق و پوشش رسانه ای، طبیعتا باید خیلی حساب شده باشه.
بیشتر رشته های ورزشی هم المپیکی هستند و نشان اعتبار جهانی یه رشته ورزشی المپیکی بودنشه و یه جورایی اگه یه رشته ورزشی تو المپیک پذیرفته نشده باشه، ارزشش تو دنیا کمه و مهم نیست (همون رشته هایی که ما مدال توش زیاد داریم).
نماد رشته های ورزشی المپیک هم دوی "ماراتن" هست.
امروز داشتم راجع به تاریخچه المپیک مطلب میخوندم، کلی اطلاعات عجیب غریب پیدا کردم و بیشتر از اون کلی به حماقت خودم خندیدم.
ماراتن، تنها مسابقه ورزشی در دنیاست که بر اساس شکست یک کشور در جنگ، نامگذاری شده، میدونین چه کشوری؟ ایران...
«سرباز یونانی از دشت ماراتن دوید، رسید آتن گفت پیروز شدیم. افتاد و مرد!» - حماسه‌سرایی "هرودوت" از ناکامی قشون داریوش هخامنشی.
وقتی
از جنگ‌های همین سالها با هزار روایت متضاد مواجهیم، تکلیف داستان 2500
سال قبل مورخی اهل "هالیکارناس" که خراجگزار و طبیعتا دارای تعارض با ایران
بوده مشخصه!
اما بیاین کاملاً از منظر ورزشی به ماجرا نگاه کنیم.
انتخاب اسم برای مسابقه ورزشی از نبرد دو تمدن، نقیض قوانین و شعار المپیکه.
همانطور
که به جای «تیراندازی» ، نمیگن "واترلو"، اسم «پرتاب نیزه» رو "اورلئان"
نذاشتن، «شمشیربازی» را "تروا" نخوانده و به «تیر و کمان» هم نمیگن "قسطنطنیه"!
جالبه که مسابقه "ماراتن" حتی ابداع یونان هم نیست.
با پایه‌گذاری المپیک در سال 1896، کمیته بین‌المللی مخالف میزبانی دائمی یونان بود؛ دعوا بالا گرفت.
با پیشنهاد "میشل برل" فرانسوی برای احیای غرور ملی، شکوه باستانی و جلب رضایت یونان، "ماراتن" در جدول بازی ها گنجانده شد!
می دونید که طول مسابقه ماراتن 42 کیلومتر و 195 متره، ولی چرا؟ اون 195 متر آخرش از کجا اومده؟
انگلیس در المپیک 1908 لندن، اصرار داشت مسابقه رو از جلوی کاخ "ویندسور" و جلوی چشم درباریان شروع کنه، 195 متر اضافه اومد.
بعداً همون و اضافه کردن به مسافت استاندارد ماراتن!
یعنی یونان در اختراع این خطای تاریخی - ورزشی 120 ساله و هم در تعیین مسافت آن، نقشی نداشته.
حالا که المپیک اینه، وای به حال بقیه چیزا...
شاید
کلی از افکار و عقاید ما هم مثل دیدگاهمون به المپیک باشه، شاید دنیای
اطراف ما اون چیزی نیست که ما فکر می کنیم، شاید نیاز باشه که یه تجدید نظر
اساسی تو کل دانسته هامون کنیم...
من فقط به یه چیز تو دنیا ایمان دارم، اونم فقط "شک" کردنه.
