دقیقا نمی دونم چرا

شروع می کنم، بدون هیچ علت خاصی

شروع می کنم، شاید به اصرار یه دوست خوب و دوست داشتنی

شروع می کنم، شاید از روی جو گیر شدن و پشیمونی بعدش

شروع می کنم، حتی نمیدونم، ممکنه کسی این مطلب و بخونه یا نه؟

.

.

.

شروع می کنم ولی خودمم دقیقا دلیلش و نمیدونم

-----------------------------------------------------------------

 1- آخه دوستم میگفت اغلب آدم هایی که وبلاگ نویسن، یه داستانی تو زندگیشون دارن
یا تنهان، یا بیکارن، یا شکست عشقی خوردن، یا ...

من هر چی که فکر کردم هیچکدوم از این آدم ها نیستم

2- هر چی فکر کردم که اسمم باید چی باشه، چیزی به ذهنم نرسید جز یه بیت شعر
"هیچ اگر سایه پذیرد ---- منم آن سایه هیچ"
خب گفتم منم همونم دیگه
و باز یادم اومد که چقدر ابتهاج و دوسش دارم و تخلص اونم سایه است
و اسم این وبلاگ شد "سایه"